Visitas
Horarios
Catedral – Sepulcro do Apóstolo Santiago
Todos os días, de 7:00 h a 21:00 h. Acceso pola Porta de Praterías.
Acceso ao camarín-Abrazo ao Apóstolo Santiago: todos os días, de 8:30 h a 19:30 h.
Museo
Luns a domingo, de 10 h a 20 h.
Arquivo-Biblioteca
Luns a venres, de 9:30 h a 13:00 h (investigadores)
Oficina de Acollida ao Peregrino (rúa Carretas, 33)
De 09:00 h a 19:00 h.
Non se permite o acceso ao templo con mochilas por motivos de seguridade.
Reservas
>Colección permanente – Claustro – Espazo Sacro Tesouro e Capela de Reliquias.
Planos
A basílica, que ten forma de cruz latina, componse dunha nave precedida por un nártex e flanqueada por naves laterais que conduce a un transepto aberto a catro capelas. A nave principal está cuberta por bóveda de cañón, de orixe romano, mentras que as naves laterais están cubertas por bóvedas de aristas, orixinarias do periodo románico. A nave central ten unha altura de 22 metros, mentres que os arcos interiores se elevan a 9,50 metros. As tribunas, situadas na planta alta da xirola, posúen bóvedas de cuarto cañón. O coro con deambulatorio posúe cinco capelas radiais. A cabeceira consta dunha capela axial, de planta semicircular no seu interior.
Edificio románico de carácter civil anexo á Catedral que debe o seu nome a Diego Xelmírez, primeiro Arcebispo de Compostela e grande impulsor da súa construcción. É un espléndido conxunto arquitectónico medieval no que se visitan a Sala de Armas, a Sala Manrique, a Cociña e, especialmente, o Salón de Cerimonias, de grandiosa monumentalidad e fermosa ornamentación con ménsulas historiadas nas que se representa un banquete real.
O Museo Catedral de Santiago permite ao visitante afondar o seu coñecemento na historia e a arte da Catedral a través dos seus diferentes espazos e as exposicións temporais que organiza.
Unha visita á historia e á arte da Catedral de Santiago a través das súas mellores pezas artísticas. O visitante pode viaxar no tempo e coñecer cómo a partir dun sepulcro se constrúe unha gran catedral en torno a cal, ao longo dos séculos, foi medrando unha cidade e todo un fenómeno xacobeo que, co Camiño de Santiago, xogou un importante papel na construción da identidade europea e que é, desde 1985, Patrimonio da Humanidade..
- Planta baixa: As orixes da Catedral / O Mestre Mateo / O coro pétreo do Mestre Mateo / A construción da catedral románica
- 1º Andar: A arte na Catedral nos séculos XIII e XIV / A arte na Catedral nos séculos XVI, XVII e XVIII / O Apóstolo Santiago
- 2º Andar: Claustro renacentista / Capela das Reliquias / Panteón Real / Tesouro da Catedral / Biblioteca capitular / Botafumeiro / Sala Capitular
- 3º Andar: Colección de artes téxtiles / Tapices de Rubens / Tapices de Teniers / Tapices de José del Castillo / Tapices de Goya / Balconada ao Obradoiro
Depositarios da historia da sede compostelá, o Arquivo e a Biblioteca da Catedral albergan documentos e libros de excepcional valor histórico e relixioso e convértese nun dos centros máis importantes na conservación e coñecemento do patrimonio documental de Galicia e do Camiño de Santiago.
O visitante poderá coñecer de primeira man as súas diferentes estancias e depósitos, e algunhas das súas pezas máis sinaladas (Códice Calixtino, Tombo A, Breviario de Miranda), así como a historia e o funcionamento da institución.
- Planta baixa: Arquivo Musical / Outros Depósitos
- Planta primeira: Sala de Pergamiños / Salga López Ferreiro / Salga do Voto / Salga Capitular / Biblioteca Capitular
- Planta segunda: Recepción / Salga de Investigadores / Dirección / Salga Guerra Campos
- Planta terceira: Sala de Catalogación Bibliográfica / Biblioteca Xacobea / Sala de Catalogación Archivística
O Rei Fernando II encarga, en 1168, ao Mestre Mateo a finalización das obras da Catedral compostelana, comprendendo a construción dos últimos tramos das naves e o peche occidental da basílica. Para isto o Mestre Mateo debe salvar o importante desnivel do terreo, para o que constrúe a Cripta do Pórtico; así como o Coro Pétreo, que ocupaba os primeiros tramos da nave maior.
O Mestre Mateo, conxugando influencias francesas, italianas e hispanas, concibe o peche occidental da Catedral con un pórtico de granito policromado que, polas súas características estilísticas, apunta á transición á arte gótica: o Pórtico da Gloria, obra cumio da arte hispánica da súa época. Segundo a inscrición que figura neles, os dinteles do Pórtico foron colocados polo Mestre Mateo o día 1 de abril de 1188. No Pórtico desenvólvese todo un programa iconográfico inspirado na Apocalipse que ilustraría, de forma práctica e comprensible aos fieles que acudiron á Catedral.
As fachadas da Catedral son a porta de entrada dun tesouro arquitectónico, exemplo da pegada dos distintos estilos artísticos e ofrecen ao visitante a primeira impresión de todo o que poderá disfrutar no conxunto catedralicio.
